به مخاطبانی که هیچ گاه این نوت را نخواهند خواند

قرنهاست که زندگی معنوی،مبتنی بر فلسفه ی انکار تن بوده است.تاریخ به

طور کلّی یعنی تاریخ دیکتاتوری روح.چرا؟چون جهان فانی ای که همیشه

فدای جهان باقی می شود جایی برای تن وخواهش های تن نمی گذارد.به زعم

عقلای وناعقلای قومِ گل وبلبل،تنانگی یعنی غریزه وغریزه یعنی حیوانیّت

وحیوانیّت یعنی انکار روح.انکار روح یعنی بزرگترین گناه بشر.

تن که انکار شود،بقیه ی زندگی نیز انکار می شود.کسی که از تن خودش می

گذرد به سادگی نیز از جان وتن اطرافیانش خواهد گذشت واطرافیانش حتی

حق اعتراض نیز نخواهند داشت.تاریخ،یعنی ابراهیم.اسماعیل ها در تاریخ

جایی ندارند غیر تن سپردن به تقدیر.کسی که از اطرافیان خود بگذرد به

راحتی از سر مخالف عقیده اش نخواهد گذشت واین است رمز استمرار

دیکتاتوری...

باقی بقایتان تا زمانی که زنده اید.

سه شنبه 26 شهریور 1392 - 8:30:12 AM

آخرین مطالب

نمایش سایر مطالب قبلی

آمار وبلاگ

661993 بازدید

259 بازدید امروز

258 بازدید دیروز

3459 بازدید یک هفته گذشته