melancholy man

Submit to you, with love

Happy Valentine

همیشه میگویم دلم می خواهدت. دلم هر لحظه می خواهدت.  تو فکر کن مثل همین دم و بازدم. تا هوا را جلوی بینی ام جمع می کنم و آماده ی تو فرستادنش می شوم، طوفانی لا به لای پره های بینی ام شروع می شود. دستم را به ریشه ی سفت و محکم یکی از مو های دماغم می گیرم تا باد مرا نبرد. تمامی ندارد این طوفانِ سرد و وحشی. زور می زنم تا دستم از آن ریشه جدا نشود. باد سرد، همه ی وجودم را کرخت می کند، دستانم بی حس می شود و پرتاب می شوم.توی شش هایم پر از عطر توست. انگاری یک شیشه ادکلن YSL را اینجا خالی کرده اند. به تمام در و دیوارش هم عکسهایت را آویزان کرده اند. دلم می خواهد یک دلِ سیر توی این گالری بنشینم و عکسهایت را تماشا کنم. از سوراخِ بالای سرم هنوز هوای سرد، تو می آید و راه رفتنم را سخت می کند. عکس ها کامل نیستند، یکی فقط عکسی از لبهایت است، با رژ لبی صورتی و نیمچه خنده ای. یکی دیگر عکسی از چشمهایت، بی هیچ خط و خال اضافه ای. سیگاری روشن می کنم و با خود فکر می کنم کاش تو هم اینجا بودی. کاش می توانستم یکبار تو را به این گالری دعوت کنم. اینجا هیچ چیزش برای من نیست، هر چه که هست، همه هوایی از تو دارد. انگاری از روز الست اینجا را به نام تو سند زده اند. تمام دل و روده ام را سکوت عجیبی می گیرد. نه هوایی تو می آید و نه از طوفان خبری ست. دلم می خواهدت، تنگ ات می شود. یکباره دیوارها شروع به لرزیدن می کنند. عکس ها یکی یکی به زمین می افتند و همه جا در هم می پیچد. دیوارها شروع به حرکت می کنند و جلو می آیند. دست و پایم زیر این همه فشار خورد می شود. تنگ می شود. تنگ تر می شود. لعنتی دلم تنگ ات می شود! گردبادی شروع می شود و همه چیز را با خودش بالا می کشد. دلم نمی خواهد از اینجا بروم. اینجا همه چیزش مرا یاد تو می اندازد. روی زمین دراز می کشم و دستم را لای پرزها فرو می کنم. سعی میکنم از جا کنده نشوم. پاهایم توی هوا آویزان می ماند. سر و ته می شوم. دست هایم نای ماندن ندارد. کنده می شوم. از بینی ام بیرون می افتم. هنوز هم عطرت را حس می کنم. انگاری یک شیشه YSL را اینجا...

همیشه میگویم دلم می خواهدت. دلم هر لحظه می خواهدت. تو فکر کن مثل همین دم و بازدم...