آقا رضای گل......عزیزم البته که منظور من تسلیم مشیت خدا بودن نیست .....پر واضحه که موافق این نیستم که حماقتها ..اهمال وکم کاریه خودمون رو با توجیه راضیم به رضای خدا  توجیه کنیم....از طرفی به کسی پوشیده نیست که تو سایه استفاده از علوم که ژنتیک هم یکی از اوناس میشه زندگیه آسونتر وآسوده تری داشت وجلو خیلی از نا ملایمات رو گرفت.....اما اومدیموبر مبنای کوانتوم شد.......احتماله دیگه .هان........اومدیم صاحب فرزندی ناقص شدیم .....خودمون دچار نقص عضو شدیم ..... ورشکست شدیم.....عزیزی رو از دست دادیم ....اونوقت چی؟؟.....ببین داداشم منظور من تغیر زاویه دیده.... تجربه ای شخصی دارم که صد البته نمیشه اینجا عنوان کرد ...به همین بسنده میکنم ...مصیبتی بزرگ برای هر انسانی.......تا یکسال اول ....افسردگی .....انزوا....شیرازه زندگیم داشت از هم میپاشید.....از سال دوم تیغ این ماجرا کندتر شد دیدم زندگی منتظر من نمونده .....از دریچه دیگه به موضوع نگاه کردم ....خلاصه شده ...رشدی رو که تو مدت 35سال به 10 درصدش نرسیده بودم ظرف مدت 3سال  حاصل شد........ شکر الزاما چیزی از جنس دین یا مذهب یا اعتقاد و امثالهم نیست ومیتونه هم باشه ...اما شکر از منظر من یعنی از تو دل مصائب فرصتهارو دیدن ......یعنی تمرکز برداشته ها وبسط اونها  ونه توجه به نداشته ها واز کف دادن هر انچه هست .....شکر یعنی استفاده حداکثری از حداقل امکان....وشکر یعنی رضایتمندیه درونی که این توانایی رو بهت میده تا بتونی از تو مشکلترین مراحل زندگی بهترین وشیرین ترین لحظات رو بیرون بکشی.....شاید کمی انتزاعی بنظر برسه اما مثل خیلی از مفاهیم زندگی قابل توصیف نیست مگر به تجربه .....حصول این وضعیت روحی ونوع نگاه مستلزم گذشتن از مصائب زیاد و تحمل سختیه  این سرد وگرم شدنهای در حد مرگ به انسان حالی میکنه که چقدر میتونه مسلط باشه به امور وکنترل زندگیش.....این دفعه سومه که واست مینویسم وهر دفعه این قارقارک میپرونتش  تا اینم  نپرونده تمومش کنم

مسعود جان چندتا خانواده میشناسی که بچه های اینشکلی دارن اونا روتحویل بهزیستی دادن.....تا حالا رفتی از نزدیک زندگیه اینجور انسانها رو تو مراکزبهزیستی از نزدیک ببینی.... .از شدت بویی که میدن نمیشه بیشتر از چند لحظه تحمل بیاری.....چند تا خانواده رو میشناسی که بابت داشتن چنین فرزندانی گله مند وشاکی نباشن....و حتی کفر نگن وخودشون رو وفق رسیدگی به این مخلوقات بکنن....بقول رها خانم قیمت دوتا دست سالم دوتا چشم سالم  وخیلی چیزایی که بنظر بدیهی میرسن چنده........نمیدونم دوست من...بقولی قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید......همیشه سالم وتندرست باشی مسعود جان /

دروود بر شما

بسیار زیبا ست  لحظه های  زندگی یک عاشق

من در این کلیپ ، عشق وامید را احساس کردم

استفاده درست از لحظه لحظه های زندگی به عقیده بنده بهترین قدر دانی از خالق میتواند باشد