استاد ایرانی گرامی

سلام و درود به شما . عذر تقصیر . متاسفانه کامنت شما را در پست قبل ندیدم . البته تاریخ کامنت دو روز بعد از پست جدید بود و کمی این هوش نداشته ام را مغشوش کرد!!!

در عین حال این کمال بزرگواری و کوچک نوازی شماست.

از توجه شما سپاسگذارم

خانم بهانه

گاهی هرکدام از ما در زمینه و عرصه ای استعدادونبوغی خاص داریم که متاسفانه روند زندگی به مسیری جز آنچه حق مطلب است قرارمان میدهد در مورد تو دوست گرامی خلاقیتی پرشور در وادی دیزاین و طراحی فضا و محیط به چشم می خورد که غبر قابل کتمان و غیرقابل اغماض است و به زیبایی هرچه تمامتر هر عرصه ای را تزئین میکنی

ممنون

ــــــــــــــــــــــــــــــ

خانم یلدا

خوشحالم که  لذت بردید

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خانم کویر

حقبقت اینکه به محض دیدن آیکُن و عنوان وبلاگ شما گمانم بر این شد که دوست خارج نشین و قدیمی ما بازگشته اما مطلب وبلاگ شما که در زاویه کاملا معکوسِ آن دوست قدیمی نگاشته شده بود اشتباهم را تصحیح کرد.

به هر حال خیرمقدم دوست عزیز

اما در مورد کامنت شما.

کاملا با این مطلب موافقم .اصولا مغنا و ترسی که در پدیده مرگ مستتر است ، نبودن و هراس از نیستی است چه بسا آدمی در عین زنده بودن و زندگی بواسطه تنهایی و مورد تعلق خاطر نبودن از سوی دیگری، با جسد و مرده ای متحرک بی تفاوت نباشد.این خواستن و خواسته شدنهاست که به زندگی مفهوم و معنا میدهد وشخص از بابتش احساسِ بودن و زندگی را در تمامی نسوجش دریافت میکند. به اعتقاد من آنچه این شور زندگی را به اوج میرساند همواره تلاقی دوتن و دوکالبد در پرتوی تعلق دو قلب است . این اوج شکوه و غرور و سرمستی یک مرد است که معشوقش را در آعوشِ امنش جای دهد و رسالتی را که طبیعت به او سپرده به سرانجام برساند .این حس حتا در رفتار حیواناتِ نر هم مشهود است انسانِ صاحب احساس و تفکر جای خود دارد. اما آنچه مایه تاسف است منفور جلوه دادنِ بدیهی ترین و طبیعی ترین و اصلی ترین و قوی ترین پدیده خلقت توسط مشتی عوام فریب است آنچنان که اغلب حتا از مرورش در ذهن احساس گناه میکنند و از آنسو هزار و یک درد بیدرمان در عرصه ی روان و شخصیتشان ارمغان این تفکر اشتباه میشود.

حرف بسیار است و مجال اندک

...بماند

بسیار زیبا ودلنشین بود .......ولی نمیدونم چرا ؟بازم اشکم جاری شد

ضمن عرض سلام و ارادت خدمت مدیر محترم وبلاگ

جناب آقای داریوش عزیز

فقط میتونم بگم انتخابتون محشره خیلی گوشنوازه

ممنون بابت زحمتی که متحمل شدید

دیوار ها دست به دست هم
راه ها پا به پای هم
فاصله ها حتی اگر
وصله به تن هم
اما
عشق کوبنده ترین موج زمان است

از ماه
لکه ای بر پنجره مانده است
از تمام آب های جهان
قطره ای بر گونه ی تو
و مرزها آنقدر نقاشی خدا را خط خطی کردند
که خون خشک شده
دیگر نام یک رنگ است
از فیل ها 
گردنبندی بر گردن هایمان
و از نهنگ
شامی مفصل بر میز
فردا صبح
انسان به کوچه می آید
و درختان از ترس
پشت گنجشک ها پنهان می شوند