kiss of fier

درباره  لوييس آرمسترانگ  صدايي که ساز بود
 

    لوييس آرمسترانگ احتمالاً در چهارم آگوست 1901، در محل هاي بدنام در لوييزياناي نيواورلئان متولد شد. تاريخ تولد او به طور دقيق مشخص نيست، او خود سال ها ادعا مي کرد که در چهارم جولاي 1900 متولد شده است. اين روز که روزي به ياد ماندني در تاريخ امريکا است، روز استقلال امريکا.. به سادگي در ذهن همه حک شده و باعث مي شد تا لوييس از خدمت سربازي معاف شود. فضاي پيرامون او را آپارتمان هاي تجديد بنا شده که اغلب به عنوان خانه هاي فساد استفاده مي شدند، موسيقي هانکي-تانک، سالن هاي رقص و کليساها دربر گرفته بودند. آرمسترانگ با مادر و خواهر کوچک ترش زندگي مي کرد ،پدرش در زمان تولد او، مادرش را رها کرده بود. در کودکي کار مي کرد تا براي خانواده اش پول به دست بياورد، تحصيلات رسمي اش بسيار محدود بود و در گروه هاي نيمه رسمي کنار خياباني آواز مي خواند. لوييس به زودي ياد گرفت که چطور براي پول کلاشي کند: درسي که هيچ گاه فراموش نکرد. او حتي وقتي مشهور شد نيز به کارش به عنوان نوعي کلاشي نگاه مي کرد. يکي از نقاط عطف زندگي آرمسترانگ وقتي بود که- احتمالاً- به دليل شليک با يک تفنگ قرضي، در شب سال نو 1912 يا 1913 ..12 يا 13 سالگي، او را به يتيم خانه مخصوص رنگين پوستان فرستادند. در گروه موسيقي يتيم خانه، ابتدا به عنوان خواننده، سپس به عنوان پرکاشنيست، بعد شيپورچي و در نهايت به عنوان کورنتيست فعاليت کرد. در يتيم خانه شغل مورد علاقه اش را کشف کرد. بعدها وقتي از آنجا بيرون آمد، پيش از آنکه استطاعت خريد ساز داشته باشد، هر وقت که مي توانست از کسي کورنت قرض مي کرد و در هر گروهي که به او پول مي دادند مي نواخت. در همين زمان به کارهاي ديگري از قبيل فروش زغال با گاري نيز مي پرداخت. در اواخر دوران نوجواني اش آرمسترانگ در بسياري از گروه ها نواخته بود و کم کم داشت به بهترين گروه هاي نيواورلئان راه مي يافت. واقعيت اين است که آرمسترانگ از طريق گروه يتيم خانه با موسيقي آشنا شد، تاکيد اين گروه بيشتر روي نوازنده ها بود و وقتي آرمسترانگ اين مفهوم را با ايده آل هاي جز ترکيب کرد، نتيجه، يک فرم موسيقايي شادتر و شخصي تر، نسبت به همنوازي هاي گروه هاي جز نيواورلئان شد. اين مساله باعث شد تا توجه استادان جز نيواورلئان به آرمسترانگ معطوف شود و جو کينگ اوليور ..1938-1885.. مربي موسيقي آرمسترانگ شود. کينگ بهترين نوازنده کورنت نيواورلئان بود اما آرمسترانگ بيشتر از سبک ساده انگارانه اوليورکينگ، به شهرت و اعتبار او نياز داشت. ارتباط با اوليور، درهاي بسياري را به روي آرمسترانگ باز کرد که بدون او همچنان بسته باقي مي ماند. آرمسترانگ از طريق اوليور توانست استعدادهايش را از قيد محدوديت هاي يک شهر خلاص کند و فراتر از لوييزيانا پيش ببرد. در سال 1919 اوليور به گروهي در شيکاگو دعوت شد و به آرمسترانگ توصيه کرد تا جانشين کيد اوري ..نوازنده ترومپت سياهپوست1973-1886 شود. شهرت آرمسترانگ هر روز بيشتر مي شد. او بسيار خجالتي بود و ترجيح مي داد در جايي بماند که مي شناخت، اما وقتي اوليور از او خواست تا به شيکاگو برود، آرمسترانگ به آنجا رفت. دومين واقعه مهم زندگي آرمسترانگ، آشنايي با ليليان هاردين، نوازنده پيانو بود. در سال 1924 آرمسترانگ و هاردين با يکديگر ازدواج کردند و کمي پس از آن آرمسترانگ گروه اوليور را ترک کرد و به نيويورک رفت. در آنجا او به گروه فلچر هندرسون پيوست و ايده هاي موسيقايي او، بعضي هارموني ها يي که او و اوليور بسط داده بودند، دستمايه يي براي تنظيم هاي دن ردمن آهنگساز و ساکسيفونيست1964-1900 شد. او مدتي کمتر از يک سال در هندرسون ماند و سپس در سال 1925 به درخواست همسرش به عنوان نوازنده ترومپت به گروه هاردين در شيکاگو پيوست. دو، سه سال بعد آرمسترانگ به طور مبسوط به ضبط آثارش پرداخت و با بهترين خواننده هاي بلوز زمان خود همکاري کرد. افرادي چون بسي اسميت، کلارا اسميت و تريکسي اسميت. در اواخر دهه بيست او در تمام امريکا شناخته شده بود و در شيکاگو، نيويورک، واشنگتن و لس آنجلس برنامه اجرا کرده بود. در دهه 1930 آرمسترانگ به خاطر ترومپت، کورنت را کنار گذاشت. با گروه هاي زيادي کار کرد و اغلب تنها مسافرت مي کرد. در سال هاي 1932 و 1933 براي اولين بار به اروپا رفت و براي مخاطبان هيجان زده اش برنامه اجرا کرد و شيوه هاي رفتاري روي صحنه اش را کشف کرد. آرمسترانگ خواننده يي استثنايي بود. صداي او فراسوي رهايي بود و از خلال جز بدل به آن چيزي شد که بود: سازي کامل براي خواندن جز. صداي زمخت او، طرز بيان کاهلانه او، زمان بندي کامل، نحوه ارائه ريتميک کامل و آسان او به آهنگ ها حس بي بديلي از صحت مي داد. او به ترانه Baby، Its cold outside نوعي لحن بيهودگي کميک اضافه کرد و در ترانه
    
    It،s A Wonderful World احساسات گرايي مفرط را به کار برد. او بافت، صميميت و نوعي درک نادر به ترانه هايش اضافه مي کرد که اغلب فراتر از آن چيزي بود که ترانه سرايان مشخص مي کردند. علاوه بر اين، آرمسترانگ يکي از اولين و توانا ترين اجرا کنندگان اسکات بود استفاده از صدا و هجاهاي بدون معني به صورت بداهه و بدون استفاده از کلمات، به جاي ترانه هاي مرسوم. توانايي او در اين زمينه فقط بنابر شانس نبود هرچند او هميشه ادعا مي کرد وقتي شروع به خواندن اسکات کرد که هنگام ضبطي از آهنگ
    
    Heebie Jeebies ورقه ها روي زمين افتادند و او مجبور شد از خودش صدا دربياورد. او يکي از تاثيرگذار ترين هنرمندان تاريخ موسيقي و همچنين يکي از بزرگ ترين ستارگان زمان خود بود. آرمسترانگ در ششم جولاي 1971 وقتي که در خواب بود از دنيا رفت.
    

یکی از زیبا ترین آهنگهای او بوسه آتشین است که بارها توسط خوانندگان دیگر بازخونی شده که هم اکنون در این صفحه میگوشید..