منصور دادا .....ایشالا سفر بی خطر....خوشحالم از بودن دوباره در جمع شما عزیزان.......سرکار خانم آرمیتا .....مرسی که مورد لطف قرار دادید.امید که این صفحه مطلبی قابل ملاحظه داشته باشه......داداش گلم فریاد ممنون از نگرانیت ....منم برات آرزوی بهترینها رو دارم.....

دروود بر داریوش

خوش اومدی , خوبی ؟ همه نگران بودن و جویای احوال

خوشحالمون کردی داش

امیدوارم هرجا هستی دلت شاد و تنت سالم باشه 

سلام عالی بود 20     20      20 

سرکار خانم یاقوت اونچه قابل جبران نیست لطف و محبت بی پایان شما دوستان گرانقدر و عزیزه .....واقعا متشکرم....استاد عزیزم ایرج خان حضور و قلم شما به این صفحه آراستگی و وزن میده....همیشه و همواره مایه دلگرمی هستید ....سپاس

درود و خوش امد و سپاس از محبت تون ، مطلب تون خیلی عالیه میمون طمع کار یا کنجکاواز یک سوراخ چند بار گزیده شده ، حکایت ما ادمها نیز می باشد که از اشتباهات قبلی عبرت نمی گیریم و شمولیت بر  مواردی از زندگیمونه

سلام دوست عززززییییز

خوش حالم که باز میبینمتون

امیدوارم این بار بیشتر از قبل باشین و با مطالب به جا و زیباتون غیبت تون و جبران کنین

در مورد این مطلبتون هم باید بگم مثل همیشه عالی بود

هم استفاده کردم و هم لذت برم

موفق باشین

 همیشه

سرکار خانم بهانه از ابراز لطف همیشگی شما سپاسگذارم بنده رو با این تعارفات شرمنده میکنید شاگردی کم سوادم که در محضر اساتید تلمذ میکنم و درس پس میدم ...فقط همین.....برادر بزرگواریوسف خان بنده هم از دیدن شما خرسندم ....متاسفانه این درد گریبانگیر نوع انسانه اعم از عوام و خواص و شاید در خواص بیشتر.....بنده اول از همه خودم رو زیر سوال میبرم .پرداختن به این حقیقت ناب که مختصر زمانی که به اسم زندگی در اختیارمون قرار گرفته رو بجای زندگی کردن جون میکنیم وشاید برای بعضی از ما تو لحظه آخر و بعضی هم هیچوقت معلوم نشه که با فرصتی که در اختیار داشتیم چه کردیم.....حال اینکه این فهم گسترده مسایلی چون باورهامون نسبت به جهان...خدا ...دین ....سیاست عشق....انسانیت ....اخلاق و .....رو پوشش میده و در بر میگره تو جایگاه دوم قرار داره ....خب اینکه سواد ....(البته نه صرفا مدرک آکادمیک) میتونه کمک موثری در فهم این مطلب داشته باشه از کسی پنهان نیست.......اول از همه برای خودم و بعد برای هر کس که طالب این نعمت باشه آرزوی فهم فهم و بازم فهم میکنم. 

منصور جان سلام عزیزدل.....خوشحالم باز میبینمت باور کن دلم واسه تک تک بچه ها تنگ شده...راستی شماره تلفنت رو گوشیم پاک شده اگر امکانش بود با کارت یا پیام برام بفرست.....سرکار خانم نیلوفر خانم بنده هم خوشحالم که باز فرصتی پیش آمد که در خدمت دوستان عزیز و فرهیخته ای چون شما باشم.امید که مجال بیشتری برای کنار هم بودن پیش بیاد.پاینده باشید

سلام آقا داریوش واقعا که غیبت تون کبرا بود به هرحال خوشحال که اومدید وسری زدید وطبق معمول مطلب آموزنده گذاشتید بله متاسفانه همه ی ما بی توجه به تجربیاتمون باز هم گول میخوریم وبه چیزهای دل میبندیم که حتی ارزش فکر کردن هم ندارند.باتشکر از شما

پاینده باشید