گرامیباد میلاد مسیح و آغاز سال نو مسیحی به هموطنان مسیحی وتمامیه پیروان این دین در سراسر جهان
مطلبی که در پی میخوانید برداشتی از دست نوشته یک هموطن ایرانیمان در کوالالامپور است. کسی که شاید بهتر از ما میتوانست در مورد رسم و رسومات این ایام را بنویسد. دوست آشوری ما برایمان از کریسمس و مراسماش در بین ایرانیهای آشوری نوشته است. خالی از لطف نیست
خداوند در میان قوم یهود مژده بهدنیا آمدن فرزندی را بنام مسیح داد. مسیح یعنی نجاتدهنده و ما او را همواره عمانوئیل خواهیم خواند. �عمانوئیل یعنی خدا با ما� اما ولادت عیسی مسیح چنین بود که چون مادرش مریم به یوسف نامزد بود و قبل از اینکه با وی هم بستر شود رحم مریم از روحالقدس پر شد به معنی واقعی او باکره آبستن شد و چون یوسف مرد صالح و خدا ترسی بود، نخواست که وی را شماتت کرده وبیآبرو کنند پس فکر کرد که وی را رها کند. اما در همین تفکرات زمانی که در خواب بود فرشتهای بر وی ظاهر گشت و گفت: ای یوسف پسر داود، از گرفتن مریم مترس زیرا آنچه که در رحم وی قرار گرفته از روحالقدس میباشد و او پسری خواهد زایید. او را عیسا نام خواهی نهاد؛ زیرا که او امت خویش را از گناهان خواهد رهانید.
یوسف از خواب بیدار شد و چنین کرد و تا زمانیکه مریم عیسا را نزایید با وی همخوابگی نکرد و چون عیسا در بیت لحم یهودیه بهدنیا آمد؛ ناگاه تنی چند از مجوسیان از مشرق به اورشلیم آمده و گفتند کجاست آن مولود پادشاه یهود؛ زیرا که ما ستارهی درخشان او را در مشرق دیدهایم. درتعاریف مسیحیان بدین گونه گفته میشود که ستارهی مسیح که مجوسیان ایرانی بدنبال آن آمده بودند در شب یلدا که در حال حاضر بلندترین شب سال ایرانی لقب گرفته ظهور کرده است. آشوریها در این شب انجیل میخوانند و با دعا به همراه دست و شادمانی راجع به تولد مسیح صحبت میکنند.
چون مجوسیان بهدنبال ستاره روان شدند در راه شبانانی را دیدند و به آنها مژده آمدن نوزاد را دادند و چون راه بلد نبودند آنان را با خود همراه کردند. به بیت لحم رسیدند، نوزاد را پیچیده در قنداق در آخوری یافتند و سجدهی شکرگذاری بهجای آوردند.
آشوریهای ایران در کریسمس مراسمی از نیمه شب برای این روز دارند. گروه کر بزرگسالان و بچهها از ماهها پیش از این خود را برای مراسم آماده میکنند. به همین ترتیب در ایران ما در کلیسای پنطیکاستی در روزهای پنجشنبهی هر هفته دور هم جمع میشویم و بچهها با گروههای سنی مختلف که در �کانون شادی� تحصیلات مذهبی خودشان را ادامه میدهند، برای اجرای نمایش و سرود تمرین میکنیم. آنها توسط معلمان با تجربه که از اعضا شبانان کلیسا هستند آموزش میبینند.
در میان بزرگسالها نیز به همین صورت است با این تفاوت که آنان در تمام سال در حال تمرین در زمینهی موسیقی هستند.
آشوریها در ایران کریسمس را به سه روز تقسیم میکنند. اول روز کانون شادی است که فقط پنجشنبهها برگزار میشود و بچهها و بزرگترهایشان قشنگترین لباسهای خود را میپوشند.
در این روز بچهها میتوانند دوستانشان را حتا از سایر مذاهب و ادیان مانند اسلام به کلیسا دعوت کنند. بچهها سرود �پاپانوئل زود بیا� را میخوانند و یکی از اعضا در حالیکه لباس پاپانوئل پوشیده است با یک کیسهی بزرگ که پر از شیرینی وشکلات و هدیه است با صدای زنگوله وارد میشود.
باید آنجا باشید و ببینید که حتا بزرگترها هم از خوشحالی مثل بچهها میخندند. اما در مورد فلسفهی درخت کریسمس که از حدود میانههای دسامبر گوشهی خانهها و از بیست و پنجم دسامبر به بعد در کلیساها خودنمایی میکند باید گفت، به نشانه همیشه سبز بودن زندگی درخت کاج که در زمستان هم سبز است انتخاب میشود. برف هم نشانهی زمان تولد مسیح که در این فصل بهدنیا آمده و تزیینات روی آن نیز به نشانههای روزی و هدایای این روز میباشد و در نهایت ستارهی بالای درخت همان نشانه طلوع ستارهای است که مجوسیان ایرانی را از ایران بهدنبال آن به اورشلیم و از آنجا به بیت لحم کشانده بود، و تشبیهی از تولد مسیح به حساب میآید. معمول در خانوادههای سنتیتر این ستاره را بزرگ خانواده یعنی پدر نصب میکند.
آشوریها در مراسمی که در این روز دارند از میهمانان حاضر در کلیسا با شکلاتهای قلب مانند، ساندویچ، انواع پیراشکی، آش رشته و قهوهی ارمنی پذیرایی میکنند.
در روز مراسم جوانانی با لباسی که به لباس قدیسین معروف است در حالیکه شمع در دست دارند وارد و به خواندن دعا مشغول میشوند. در این شب غذاهای مخصوص به فراخور وضعیت افراد در منازل و مجالس تهیه میشود. در این مراسم غذاها برای سه دسته آماده میشود: اول ارامنه، دوم آشوریان و سوم فارسهای مسیحی. هیچ اجباری در خوردن بوقلمون نیست. در جلسهی سوم، که جلسهی عمومی است دوستان وآشنایان غیر همکیش را دعوت میکنند مثل همکیشان از آنان پذیرایی میکنند.
البته در آن روز شبانان به صف میایستند تا اعضایی که مایل هستند با آنها دست داده و روبوسی کنند و یا هدیههایی داده و یا بگیرند و برای هم آرزوی موفقیت کنند. این مراسمها معمول در روز تولد مسیح است و برای سال نوی میلادی جشن به این بزرگی نیست، چرا که آنان همواره خود را ایرانی دانسته و برای سال جدید از بهار یا نوروز اسم میبرند. ولی در روز اول ژانویه هم در کلیسا جمع شده و تبریک و شادباشهای سال نو میلادی گفته میشود.
برای دیدن ویدئو از کلید پایین ویدئو استفاده کنید نه روی تصویر.
دوشنبه 5 دی 1390 - 4:00:33 PM