منصورجان هر نسلی خاطرات و کارتونهای زمان کودکیش براش دلچسبه .اما خداییش کارتونهای قدیمی جذابیت دیگه ای داشت...طوری که تا هنوز دیدنی هستن ...مثل پلنگ صورتی

کارتونهای دوران بچه گی ما دلچسب تر بود یا توقع ما از کارتونها کم بود.یا کلا نسل ما کم توقع بودن.خلاصه یادش  به خیر.

دوست گرانقدر جناب همایون :کاملا درست فرمودید حکایت ما آدمهاست... عاشق کارتون ماداگاسکار هستم .....ممنون

بانو بهانه :ممنون از تصویر زیباتون

بانو سکوت : عجب حکایتی نقل کردید یاد برادران دالتون افتادم....سپاس

پوریای عزیز مرسی از نظر متفاوت و زیبات و خوشحالم از خبر بهبودی پدر بزرگوارتان و  آرزوی سلامت و طول عمر میکنم برایشان سایه شان همواره مستدام

استاد ایرانی بزرگوار:خوشنودم که شماهم چنین تصمیمی اتخاذ کردید. راستش انسانیم و جایز الخطا....اشتباه کردیم....قول میدهم تکرار نشود

دوست عزیز خانم پریسا: ممنون از کامنت زیبای شما

درود داریوش جان بابا عجب اشتباهی که فکر کردی گور خر واقعن خر! چه پاسخ پیچیده و دانشمندانه ای داده، خوب کاری می کنی که دیگه هیچ وقت راجع به رنگ و خوط پوستشون سئوال نمی کنی ما هم دیگه سئوال نمی کنیم چون خیلی خط خطیه ، راستی همش توی د استانهای تاریخی مون شکار گور خر ذکر شده و طرف شما هم بوده چیزی ازشون مونده و یا باید وارداتی باشه اون هم حتمن چین و ماچین - هوشمندانه و زیبا بود

کاشکی مثل دنیای کارتون ها

آدم های بد جنس

گوشه ی چشمشون برق می زد

مثل همیشه جالب و پر محتواست

با سپاس فراوان از مدیر محترم وبلاگ