روزی شاگردی به استاد خویش گفت:استاد می خواهم یکی از مهمترین خصایص انسان ها را به من بیاموزی؟استاد گفت: واقعا می خواهی آن را فرا گیری؟شاگرد گفت:بله با کمال میل.استاد گفت:پس آماده شو با هم به جایی برویم.شاگرد قبول کرد.استاد شاگرد جوانش را به پارکی که در آّن کودکان مشغول بازی بودند،برد.استاد گفت:....
خوب به مکالمات بین کودکان گوش کن.مکالمات بین کودکان به این صورت بود:
-الان نوبت من است که فرار کنم و تو باید دنبال من بدوی.
-نخیر الان نوبت توست که دنبالم بدوی.
-اصلا چرا من هیچوقت نباید فرار کنم؟
و حرف هایی از این قبیل...
استاد ادامه داد:همانطور که شنیدی تمام این کودکان طالب آن بودند که از دست دیگری فرار کنند.انسان نیز این گونه است.او هیچگاه حاضر نیست با شرایط موجود رو به رو شود و دائم در تلاش است از حقایق و واقعیات زندگی خود فرار کند و هرگز کاری برای بهبود زندگی خود انجام نمی دهد.تو از من خواستی یکی از مهم ترین ویزگی های انسان را برای تو بگویم
و من آن را در چند کلام خلاصه میکنم:تلاش برای فرار از زندگی.
زندگی کجا بره ؟؟!!؟؟؟
اینم خصلت زیبای ما آدمهاست
کاش فقط تلاش می کردیم برای فرار از زندگی !!!م
گر گریزم نکند چاره من
پس چکنم؟
گر بمانم یار مرا یاری نکند ؟
پس چه کنم؟
کو چاره بر این دل بیچاره من؟
چاره ایی کن داریوش
بر این دل بیچاره من
تا دگر بعد از این توی هر وبلاگ
خودرا رسوای این سایت نکم
داریوش
ببخشید میدونم ربطی نداشت اما مطلبتو خوندم یهویی اومد من نوشتم دیگه
تقدیم بخود باعشقت
کاملا منطبق بر اصل احترام به نظر خواننده گان وجهت جلو گیری از سوتفاهم سانسورو حذف نظرات به درخواست خانم نازنین نظراتشون حذف شد
651188 بازدید
338 بازدید امروز
249 بازدید دیروز
1114 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian