Crow

آرشیو

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نه تو خودت به من بگو... در این شهر، در هیچ کجای این شهر، کلاغی نیست که عینک آفتابی به چشم زده باشد و مذبوحانه و زیر لب صدای زنگوله کاروان شترهای مخملی را در بیاورد؟ اگر هست، تو را به خدا، به من بگو... می خواهم برایش یک فلوت هندی و یک طبل مصری ببرم! می خواهم زیرجُلَکی برایش دعایی، وردی، چیزی بخوانم که از شهر ما نرود. می خواهم شب ها یک ساعتی گوشه میدان بشینم و سیگار هایم را که کشیدم، برایش یک شعر بگویم. تو هم بیایی و شعرم را که خواندی، همانطور آرام که می خوانی، تو هم برایش یک شعر بگویی... می خواهم آخر شب ها که به خانه بر می گردیم، صدایش ما را هی بخنداند...
می دانم که هست.

.
شبش نوشت: دیدی گفتم هست... می دانم تو هم دیدی اش که بالای برج میلاد نشسته بود و پیپ شب گاهی اش را می چاقید

چهارشنبه 29 بهمن 1393 - 11:44:11 AM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

daruosh

http://cardinal.gegli.com

ارسال پيام

یکشنبه 3 اسفند 1393 12:16:05 PM

برخی خط سیر اندیشه و نوشته های سلین را مالامال از سیاهی و بدبینی مفرط میدانند .اما دراین بین جای جای رد پای حقایق نفرت انگیز جامعه ی بشری ودر غایت تنها بودن انسان حتا با تشکیل تشکل ها و گروها و شاکله های جمعی اش مشهود است.خب طبیعتا بسیاری او وتفکرات و مکتوباتش را برنمیتابند .

دوست من ، این همذات پنداری ها در دوره های مختلف دامان اکثر ما را گرفته و مدتی بعد دگردیسی و پوست انداختنی دیگر . و در این سن شده ایم ملغمه ای از آن همه ای که روزگاری برای هر چند صبا لباس یکی شان را به تن کردیم. اجتناب ناپذیر است گاهی دچار حس هایی شدن که بزرگانی چون آنان که نام بردی و صدها دیگر گواه بر وجود ش در وجود آدمی بوده اند

اما با تلخی تمام می پذیرم این طردشدگی اجتماعی را به لحاظ ساختار انتقادی و چالش برانگیزی امثال ما که به زعم دیگران وصله ای ناهمگون به نظر میاییم. شاید بقول هربرت مارکوز در "انسان تک ساحتی" نخستین گام به سوی سازندگی جهان فردا تبین "نظریه انتقادی"ست.اینکه سازندگی جهان فردا به طرد و انکار نظامات اجتماعی امروز وابسته است و بالضروره باید ناخشنودی و پرخاشگری در اندیشه ها راه یابد و ارزش های جوامع پیشرفته صنعتی که همگی مبتنی بر کمیت هاست مطرود گردد. این یک ضرورت تاریخی است و ظهور چنین اندیشه ای مستلزم آگاهی و خردگرایی ویژه ای برتر از خردگرایی و آگاهی تکنولوژی است .این نظریه به خصوص با خودکامگی نظامهای سیاسی و اقتصادی معاصر که برآیندی از نوع تفکر و اندیشه ی انسان عصر حاضر است پیکار میکند و برسر آن است که "فرد" بشری را به حاکمیتی که پیش ازاین برسرنوشت خود داشته بازگرداند و از تنگنای غفلت و بی خبری نجاتش دهد...

تابع این روند تفکر که بقول تو دوست عزیز شاید مارکوز هم مانند دیگران فقط آنچه در بین بسیاری از انسان های عصر حاضر وجود دارد را به نوشته درآورده ،درد مثل من و مثل تویی همین نوع دیدگاه انتقادی و سایش گر و چالش برانگیز است که اکثریت کرخت و مخمور و مدهوش و مسخ شده برنمی تابندش و ممهورت میکنند به مهرها و وصله های گونه گون و راندنت به انزوا که در گذشت ایام به این درک میرسی که قادر به تفهیم و انتقال این شیوه ی نگرش به اکثریت نیستی و میخزی به مغاک تنهای ات و شاهد این زاد و ولد ناقص و رشد سرطان گونه ی آنجه در تضاد با فطرت و اصالت انسانیت انسان است و الاماشاالله دلم پر است از این قصه که سری به درازای این جنگ در طول تاریخ تخمیه بشر دارد

daruosh

http://cardinal.gegli.com

ارسال پيام

شنبه 2 اسفند 1393 12:34:45 PM

لیون:هی مکس،تو قصه ی مترسک رو شنیدی؟

مکس:نه

لیون:تو فکر می کنی کلاغ ها از مترسک می ترسن؟

مکس:آره،فکر کنم می ترسن.چطور مگه؟

لیون:نه،کلاغ ها نمی ترسن،مطمئن باش

مکس:خدا لعنتت کنه لیون،کلاغ ها می ترسن

لیون:نه کلاغ ها می خندن

مکس:مزخرف میگی

لیون:نه،کلاغ ها می خندن.نگاه کن،مزرعه داره،یه مترسک رو اون وسط میزاره،خب.

یه مترسک با یه کلاه بامزه و صورت مسخره.کلاغ ها اون بالا پرواز می کنن و اونومی بینن و بهش می خندن،مترسک اونا رو می خندونه.

مکس:مرده شورت رو ببرن،یعنی کلاغ ها می خندن؟

لیون:آره اونا از خنده روده بُر میشن.بعد میگن که خب اون مزرعه داره اون پایین آدم خوب نازنینیه،اون ما رو خندوند،پس ما اذیتش نمی کنیم.