همایون عزیز

میگویند دزدی که با چراغ می آید گزیده کالا می برد.

گاهی شخصی ناخواسته یا از روی غفلت یا جهالت بی هیچ قصد و غرضی موجبات آزار دیگران را فراهم میکند که خب جای اغماض و چشم پوشی دارد اما گاه طرف آگاهانه با قصد و نیت مشخص اقدام به مردم آزاری میکند که مصداق همان ضرب المثل بالاست.

باز هم بنا به آستانه ی تحمل و شکیبایی هر فرد تا چند بار میشود نادیده گرفت اما وقتی این شد یک سیاق و روش دیگر چشم پوشی معنا ندارد

حالِ این خران بر یخ مانده از جهتی قابل ترحم است .چرا که بقدری از ایجاد ارتباطی سالم با همنوع حتی در این فضای مجازی عاجزند که چاره ای جز سنگ پرانی برای ابراز وجودشان ندارند.

آدمی موجودی پویاست ،حال با شدت و ضعف برای هر فرد اما این موجودات گرفتار چنان جمودی هستند که از دیدن تغییرات اطرافشان بکلی عاجز و ناتوانند .

میدانم که صدالبته این مطالب را خواهند خواند .امید اینکه بخاطر خودشان هم که شده زرورق مخِ فابریکشان را باز کنند و بگذارند مغزشان نفسی تازه کند.

خانم مژگان خوشحالم تو این صفحه می بینمتون

گاهی چنان است که پیامهایشان را نخوانده پاک میکنم اما زمانی که کار را به فحاشی آن هم در یک صفحه عمومی میکشانند ، ناچار میبایست برخوردی مناسب با شانشان کرد.

بله .متاسفانه این قشر را من هم بخوبی میشناسم و به همین جهت حرفها و نظرات و انتقاداتشان را برنمیتابم چرا که کردار خودشان  گفتارشان را نقض میکند

دوست گرامی خانم بهانه

سپاس از نظر شما و ممنون از جملات انتخابی

شما که مدتهاست استحضار دارید بنده اصولا آدم پرخاشجو و حاشیه داری نیستم .دامنه ی صبر و تحملم هم کم نیست اما باور کنید گاهی برای بعضی امر مشتبه میشود و به حساب بی پشم بودنِ کلاه میگذارند پس لاجرم میبایست پاسخ شان را آنگونه که شایسته اش هستند داد

بنده مدتهاست که به جهت دوری از همین بلواهای خاله زنکانه از رفت و آمد به وبلاگها دوری میکنم حتی جواب کارت ها و پیامها را هم نمیدم . مبادا داستان کشدار شود که همین امر بعضی عزیزان را دلخور کرده و بحساب غرور و از این دست مسایل میگذارند. وگرنه حقیر مدتهاست که آزمونم را در این حوضخانه پس داده ام و وصله ای به تنبانم نمی چسبد.

باقی بقایتان

ضمن عرض سلام و تایید فرمایشات شما مدیر محترم وبلاگ و استاد فرهیخته جناب همایون عزیز اضافه میکنم بنده تا اونجاییکه به یاد دارم اکثر ماها اغلب اوقات در این سایت همواره با افرادی  مواجه شدیم كـه درك كردن و مصاحبت با آنها تا حدودی واسمون دشوار بوده. 

چرا که این دسته افراداز دید ما ممکنه غیر عادی بـه نظر برسند، و متاسفانه در همه جا وجود دارند و به ناچار مجبوریم كه یا به نوعی با آنها كنار بیاییم ویا گاهی هم باهاشون مقابله کنیم درست مثل این دوست نامحترم که اخیرا در وب شما و بنده ایجاد تنش کرده بود ..اگر شما در پست قبلی من مروری کنید خواهید دید که بنده تا حدودی دفاع کردم ولی خوب اینو باید بخاطر داشته باشیم که این مشکل من یا شما نیست در واقع رفتار منفی افراد بازتاب درونشان است که نمود خارجی پیدا می کند و من نوعی  یا شما دوست خوبم بر حسب اتفاق در برابرشان قرار می گیریم و اذیت میشیم...

واقعا این افراد یک نوع بیماری روحی دارند شاید درگیر بیماری شیزوفرنی هستند که همیشه سعی دارند دیگران را نیز در روحیات خسته کننده وبی روح خودشون سهیم کنند..مثلا تصمیم میگیرند که عمدا نظر ناراحت کننده ای بر علیه کسی در سایت بگذارند و مرتب چک کنند ببیند آیا کسی جواب آن را داده و اگر کسی نظری داده جواب منفی تری بدهد.درواقع جنگ اعصاب و روان راه بندازند..درسته که وقتی ما بی اراده واکنش نشان می دهیم این واکنش طبیعی و صادقانه است. ولی با این کارچیزی حل  نمیشه و درواقع بیشتر به خودمون ضربه روحی وارد میشه درست همون چیزی که طرف مقابل میخواد بهش برسه ..

درسته وقتی ما به مقابله برمی خیزیم در ذهنمان احساس رضایت می کنیم اما روحمان آزرده است قلبمان سخت می شود و به سراغ افکار خشونت آمیز می رویم چون واقعا من به این نتیجه رسیده ام که خشم، خشم را می پروراند چون خیلی به ندرت پیش می آید که عکس العمل در مقابل شخصی منفی نتیجه خوبی داشته باشد. این کار فقط آتش خشم را شعله ور می کند و واکنش منفی تر شخص را به دنبال دارد. پس به نظر من بهتره به جای صرف انرژی روی مسائل منفی آن را صرف خوشبختی خودمون کنیم.ضمن عرض معذرت از اینکه زیاده نوشتم و وبلاگتون رو خط خطی کردم

با احترامات لازم.. بهانه صادقی

دوست مهربان و گرانقدر بانو بهانه

سپاس و تشکر از لطف و زحمت شما

حضور دوستانی چون شما موجب دلگرمیست

دوست و برادر محترم همایون عزیز سلام
امروز صبح که این مطلب را به اشتراک گذاشتم هرچه کردم قلمش را درشت تر کنم نشد که نشد .ادا و اصول سایت با چاشنی بی حوصلگی حقیر این شد که شد.
بعد از ظهر آمدم سر فرصت اَبرویش را درست کنم زدم چشمش را هم کور کردم و باز یکی دیگر از عجایب این سایت فوق پیشرفته بر بنده آشکار شد آنگونه که آنچه نوشته بودم به طرفة العینی همه مبدل به علامت سوال گردید .هرچه کردم دیدم خیر مرغ یک پا دارد و معجزه یک بار اتفاق میافتد جهت ایمان مشرکان . ناچار و ناامید مجبور به تعویض صفحه و انتقال مطلب به صفحه ای دیگر شدم با این خیال خام که کامنت ها و دستخط گرانقدر شما را با ابزار کپی پیست به این صفحه منتقل کنم که باز هم مواجه شدم با بیلاخ محترمانه این سایت معظم و مفخم.
الغرض اینکه با کمال شرمساری و البت امتنان از زحمت شما دوست عزیز خواهشمندم دست نوشته های مبارک را به این صفحه انتقال دهید که وزن و اعتبار این صفحه به حضور عزیزانی چون شما و دیگر دوستان است.
واما در پاسخ آنچه فرمودید.
راستش این داستان اذیت و آزار بقدری تکراری و نخ نما شده که از حوصله بحث و موشکافی خارج است . خدا را شاکرم که همانگونه که معروف است در هر شری خیری هم نهفته و خیر این قشقرق اخیر اینکه دوستان آنسوی پرچین با ذربین این صفحه و شخصیت و سکنات و حرکات این حقیر را رصد میکنند تا به محض یافتن سرنخی با همه توان یورش بیاورند.
همین برای بنده بس که نشانه قوت این صفحه است که چنانچه مطلب غیری را درآن منعکس کردم فوری به چشم بیاید و دوستان یکی از پیاده نظامشان را به جهت هیاهو گسیل نمایند. غافل از اینکه قافله سالارشان در این نبرد پشتش به خاک نشسته در زمانی که از خاطره ها دور نیست.
اما همانگونه که فرمودی و عرض کردم بواسطه و به بهانه تازه کردن دیدار با عزیزانی چون شما لاجرم میبایست پیهِ این سنگ اندازی های گاه و بیگاه را هم به تن مالید.
حضورت موجب سرافرازیست رفیق .خوش آمدی

با کسب اجازه از اساتید محترم جناب استاد همایون عزیز و جناب داریوش عزیز و محترم

البته در اولین فرصت نظر خودم را در این مورد قید میکنم..موفق باشید

خوشحالم که بازهم هوای این محیط وبلاگی را پس از چند روز تنفس می­کنم و در کنار دوستان نادیده خود هستم.

خارها
خوار نیستند
شاخه های خشک
چوبه های دار نیستند
میوه های کال کرم خورده نیز
روی دوش شاخه بار نیستند
پیش از آنکه برگهای زرد را
زیر پای خویش
سرزنش کنیم
خش خشی به گوش می رسد 
برگهای بی گناه
با زبان ساده اعتراف می کنند
خشکی درخت

از کدام ریشه آب می خورَد