درود داریوش جان ، موسیقی زیبا متن و میز و دوصندلی عصلی در انتظار یاران منو به یاد کارخانه قدیمی سازنده  این صندلیهای دوران کودکیمون و اوج کلاسش انداخت سالهای 77-78 به یک کارخانه بزرگ در 4 کیلومتری میدان شهیاد بر جاده مخصوص برای ارزیابی رفته بودم قطعات خودو میساخت در تاریخچه و اثار و نمایشگاهش دیدم این کارخانه که مال یک هموطن ارمنی بود و پیرمردی 85 ساله ساکن لندن تنها سازنده انبوه  و صنعتی این صندلیها بووده(نام صنعت هم  شرکت : بوخوم بود) عکسها و البومها و تیراز تولید و تاریخچه  کارخونه جالب بود 

راضیه خانم خوشحالم خوشتون اومده از موزیک ...زنده یاد فریدون فرخزاد

خانم مینی دوست مهمان...ممنون از لطف شما

بانو بهانه...متشکرم از تصویر و متن زیبای شما

منصور جان قطعه زیبایی نوشتی

دوست عزیز آقای آزاد منم شما رو دوست دارم

هیچکس با من نیست !…
مانده ام تا به چه اندیشه کنم…
مانده ام در قفس تنهایی…
در قفس میخوانم…
چه غریبانه شبی ست…
شب تنهایی من!…

 با تو، همه ی رنگهای این سرزمین مرا نوازش می کند

با تو، آهوان این صحرا دوستان همبازی من اند

با تو، کوه ها حامیان وفادار خاندان من اند

با تو، زمین گاهواره ای است که مرا در آغوش خود می خواباند

و ابر،حریری است که بر گاهواره ی من کشیده اند

و طناب گاهواره ام را مادرم، که در پس این کوه ها همسایه ی ماست در دست خویش دارد

با تو، دریا با من مهربانی می کند

با تو، سپیده ی هر صبح بر گونه ام بوسه می زند

با تو، نسیم هر لحظه گیسوانم را شانه می زند

با تو، من با بهار می رویم

با تو، من در عطر یاس ها پخش می شوم

با تو، من در هر شکوفه می شکفم

با تو، من در هر طلوع لبخند میزنم، در هر تندر فریاد شوق می کشم، در حلقوم مرغان عاشق می خوانم

و در غلغل چشمه ها می خندم، در نای جویباران زمزمه می کنم

باتو، من در روح طبیعت پنهانم

با تو، من بودن را، زندگی را، شوق را، عشق را، زیبایی را، مهربانی پاک خداوندی را می نوشم

با تو، من در خلوت این صحرا، درغربت این سرزمین،

 درسکوت این آسمان، در تنهایی این بی کسی، غرقه ی فریاد و خروش و جمعیتم،

درختان برادران من اند و پرندگان خواهران من اند و گلها کودکان من اند

 و اندام هر صخره مردی از خویشان من است و نسیم قاصدان بشارت گوی من اند

و بوی باران، بوی پونه، بوی خاک، شاخه ها ی شسته، باران خورده، پاک،

همه خوش ترین یادهای من، شیرین ترین یادگارهای من اند.

چقدر موزیک و متن زیبا و دلنشینه

سپاس داریوش خان

kheili ghashang bud mamnun

چه موزیک باحالی

مرسی

دوست گرامی خانم یاقوت

متشکر از شما و تبریک بابت قریحه و ذوق و خلاقیت شما

 سکوت میکنم 

نه این که دردی نیست 

با بوی عود هایی  که روشن کرده ام برای تو گلویی نمانده برای فریاد